Ik kwam hier alleen met het doel om wraak te nemen. Ik heb het Tulkan-rijk omvergeworpen, een enkele natie die het continent domineerde. Ik was er altijd in geslaagd om de overwinning te behalen. Ik had alles bereikt wat ik moest doen en was tevreden. Daarom accepteerde ik mijn naderende dood. Ik had geen reden meer om te leven. En dus stopte mijn hart met kloppen. Ik voelde zeker dat het stopte. Wat is er echter in hemelsnaam gebeurd? "Het is geen zwarte magie en het lijkt ook geen illusie." Een jongen met kort, zwart haar werd weerspiegeld in de spiegel. Ik zag er precies zo uit als toen ik 14 was, dat was 20 jaar geleden. Een jongetje, dat zijn babyvet nog niet kwijt is, klopte op zijn wangen en mompelde: "Hoe is dit mogelijk?". Ik was teruggekeerd. Naar de tijd gevuld met mijn spijt.
